behçet necatigil

istanbul doğumlu, şair, yazar. (bkz:eski sokak)
evler şairi deniliyor behçet necatigil'e. epey evli şiiri var okuyup görünce anlaşılıyor neden böyle denildiği. tadı, üslubu çok başka. seçme şiirlerinden oluşan bu kitap; aile hasreti, yalnızlık, aşk ve birçok konuya değinmiş. iyi okumalar.. sevgiler..
''çok yoruluyorum. zaten doğuştan yorgunlardan biriyim. ikide bir yatayım diyorum, uyuyayım. fakat bırakmıyorlar. insanlar bıraksa bile korkular ve telaşlar bırakmıyor...''
''içeriye sevinç, keder,
hiçbir haber sızdırmayan ev arıyoruz.''
"birazcık gülsen, vay sen misin gülen; yetişir hemen hüzün."
sevgileri yarınlara bıraktınız
çekingen, tutuk, saygılı.
bütün yakınlarınız
sizi yanlış tanıdı.

bitmeyen işler yüzünden
(siz böyle olsun istemezdiniz)
bir bakış bile yeterken anlatmaya her şeyi
kalbinizi dolduran duygular
kalbinizde kaldı.

siz geniş zamanlar umuyordunuz
çirkindi dar vakitlerde bir sevgiyi söylemek.
yılların telâşlarda bu kadar çabuk
geçeceği aklınıza gelmezdi.

gizli bahçenizde
açan çiçekler vardı,
gecelerde ve yalnız.
vermeye az buldunuz
yahut vaktiniz olmadı.
kabataş lisesi ve pertevniyal lisesi'nde edebiyat öğretmenliği de yapmıştır.

"çok yoruluyorum. zaten doğuştan yorgunlardan biriyim. ikide bir yatayım diyorum, uyuyayım. fakat bırakmıyorlar. insanlar bıraksa bile korkular ve telaşlar bırakmıyor...''
yidir beraber olmamız
yaklaşmış, değişik.
duyulur çevrenin gürültüsünde
ıssız
bizde bir şey eksik.

belki de bir şey fazla, yıllarca bilmedik