uzaktan seviyorum seni
kokunu alamadan,
boynuna sarılamadan
yüzüne dokunamadan
sadece seviyorum...

bir iddiaya girmiş ve kaybetmiştir, ismindeki bir harfi atması gerekir ve bir y'yi atar

bahar mezarına gömsünler sizi.

cemal süreya (1931 - 9 ocak 1990), türk şair ve yazar. asıl adı cemalettin seber'dir.

cemal süreya 1931'de o yıllarda erzincan'a bağlı olan pülümür ilçesinde doğdu. çocukluğunun ilk yıllarını erzincan şehrinde geçirdi. 1938'de dersim isyanı sonrasında ailesi bilecik'e sürgün edildi. ankara üniversitesi siyasal bilgiler fakültesi maliye ve iktisat bölümü'nü bitirmiştir. maliye bakanlığı'nda müfettiş yardımcılığı ve müfettişlik, darphane müdürlüğü, kültür bakanlığı'nda kültür yayınları danışma kurulu üyeliği, orta doğu iktisat bankası yönetim kurulu üyeliği ve 25 yılı aşkın türk dil kurumu üyeliği görevlerinde bulunmuştur. yayınevlerinde danışmanlık, ansiklopedilerde redaktörlük, çevirmenlik yapmıştır.

"sen bakma bu kadar hüzünlü şeyler yazdığıma, ben çok gülerim. ve gülerken hiç kimse yalan olduğunu anlayamaz." cümleleri yazan şair

metinlerde buluştuk, kopkoyu deyimlerde
koşut ve eşzamanlı okuduk kimi kitapları
o arada iki de defterimiz oldu
biri babasına daha çok benziyor
bir türlü kotarılamayan uğraş
ç harfini daha yeni dönmüşüz
gözlerimizde ibni sina bozukluğu
dostumuzsa bodrum'da dönmez geri
uzaklardaydın,oracıkta, öbür kıtada
keşke yalnız bunun için sevseydim seni

'yemek yemek üstüne ne düşünürsünüz bilmem ama kahvaltının mutlulukla bir ilgisi olmalı.' demiştir kendisi ve yüreğime oturmuştur.

' gördüğün yerde sarıl bana... '

burda senin cesaretinden laf açmanın tam da sırası
kalabalık caddelerde hürlüğün şarkısına katılırkenki
padişah gibi cesaretti o, alımlı değme kadında yok
aklıma kadeh tutuşların geliyor
çiçek pasajında akşamüstleri
asıl yoksulluk ondan sonra başlıyor
bütün kara parçalarında
afrika hariç değil
(bkz:üvercinka)

mut(suz)
"kim istemez mutlu olmayı,
ama mutsuzluğa da var mısın?.."