tüm satırları “bu ben işte. işte ya! beni anlatmış burda. e burda da.” diye diye okuduğum(bkz:seray şahiner) kitabı.

“canı televizyon seyretmek istemezse, oda arkadaşlarına, “biliyor musunuz? eskiden müzik de bir tedavi yöntemi olarak kullanılıyormuş…” derken televizyonu kapatıp taşınabilir hoparlör taktığı mp3 playerini sehpaya koyuyor, “siz orta anadoluluydunuz değil mi?” diyerek jülide özçelik’in jazz istanbul albümünü çalıyordu. yan yatağın hastası, duysa neşet ertaş’ın bile tanımakta zorluk çekeceği bir, “ah yalan dünyada” yorumu dinleyerek iyileşeceğine inanıyordu.”