(bkz:sibel k. türker) in yazmış olduğu kitap. bazı kitapların altını çizerken hassas davranmalıyız. çünkü “bir yazarın satırlarının altını çizmek, aslında ona âşık olmaktır.” diyor türker. dediği çok güzel şeylerin bazen de hüzünlü şeylerin içinde şu da var:

“…çünkü genelde babalara karşıydım ben. bir tane yetimhane kızı gösterin bana ki bir babayı sevmiş olsun. fakat özlerler; sevmeden, asla sevemeyeceklerini bilerek özlerler. babanın yokluğu kirli bir boşluk gibiymişçesine tiksinerek kaçarlar da, varlığıyla ne yapıp edeceklerini bilemezler.”