stephen meyer'in yazdığı diğer kitaplara bakarsak kimyager'in konusu değişikti. yetenekli ve aynı zamanda tehlikeli bir kadın ajan, devlet adına çalışırken bir şekilde devlet tarafından kovalanır hale geliyor. tek başına verdiği bu yaşam mücadelesinde olaylar onu bir adamla birlikte çalışmaya zorluyor. gelelim kitabın anlatış tarzına. kimyager'i büyük bir hevesle okumaya başladım ama ilk doksan sayfayı çok zor okudum. aksiyon gerçek anlamda başlamadı bir türlü. sıkıldım ama sonrası sürükleyiciydi. aslında geriye dönüp baktığımızda doksan sayfanın kadın karakterin duygu dünyasını anlamak için gerekli olduğunu fark ettim. betimlemeler, karakterlerin tahlilleri olayın içine dahil ediyor okuyucuyu. sonunun anlatım biçimini sevmedim. başka birinin gözünden anlatılacağına ana karakterlerin birinden anlatılmasını tercih ederdim. birkaç olumsuz düşünceme rağmen keyifle okunulabilecek bir roman. umarım siz de okurken keyif alırsınız.
kitapkurdu.443
banakalankelimeler