yazarı (bkz:zeynep saraç) olan kitap

dram severler için iyi bir kitap olabilir. ama bu kadar ağır bir anlatım dram kitaptan soğutuyor insanı. fazlasıyla uzatılmış tekrarlana diyaloglar da var. okurken sıkılmıştım. yazarın diğer eserleri için aynı şey geçerli değil .

bana, beni incitmek için "çakıl taşı" diye hitap etmeye başladığı o günden sonra bir gün, deniz kenarına gitmiş ve avucumda tuttuğum bu taşları toplamıştım. taşları dakikalarca incelemiş, onların -sevilmeye değer- bir özellikleri olup olmadığını düşünmüş ve bir türlü bulamamıştım. ben de demir'den, aynı onun benden nefret ettiği gibi daha çok nefret etmiştim.