yazarı (bkz:hüsnü arkan) olan şiir kitabı.
şiir kitapları hep bir çırpıda biter ya hani, bu onlardan olmadı. çünkü her bir mısrada bir melodi aradım okurken. hüsnü arkan etkisi kendini her kelimede hissettirdi. kitabın bütününde hakim olan başkaldırı ise, şarkılardaki sevdanın altındaki nefret sanki. ben yine başucu yaptım.

zalim

zalim ne vakit zalim olur, yüz adam öldürdüğünde mi?

bin adam öldürdüğünde mi ekmek ufaldığında mı?

karanfiller bok koktuğunda mı?



zalim ne vakit zalim olur masallarda mı?

yoksa bizi savunduğunda mı çağlar sırtını dönmüşken?

biz açken mi doymuşken mi geğiriyorken mi?



zalim şu vakit mi zalim olur; ellerimiz boşken mi?

yoksa biz uyuyorken mi davullar çalarken mi?

vazgeçerken yanılmışken iç çekiyorken mi?



zalim ne vakit zalim olur, geç kaldığımızda mı erken geldiğimizde mi?

zaman kine ve küfre dönüşürken mi?

canımız yandığında mı sabrımızda mı?



zalim ne vakit zalim olur, biz başkasıymışken mi?

yarışıyorken mi onunla?