insanın içine ılık ılık bir şeyler aktığını hissettiren mükemmel kitap. çocukluğun derin yaraları ve çok daha fazlası belki de.
serinin ikinci kitabıyla doruk noktasına ulaştığını düşündüğüm yazar, son kitabında ciddi şekilde batırmış.
zeze'nin hayatını onunla birlikte yaşamazsanız, çok şey kaybedersiniz.

"onu yüreğimde öldüreceğim, artık sevmeyerek.''
zeze'nin gözünden dünyaya bakmak. sevgisizlik dünyasında sevgiyi aramak. zeze'nin portekizlisi var peki ya gercek dünyadaki zezeler! siddet ve sevgisizlikten kacan bir çocuğun hayal dünyasına sığınması. zeze'nin hikâyesini okudukça o an kitabin içine girmek sımsıkı sarılmak onu korumak istiyorsunuz. kitabi okumak degil yaşıyorsunuz adeta. büyük küçük herkesin okuyup ders çıkaracağı bir eser. dil akıcı ve konu işleyişi o kadar mükemmel ki ne zaman başladı ne zaman bitti anlayamıyorsunuz. ve bittiğinde gözleriniz dolmadıysa sizin sevgi takviyesine ihtiyacınız var demektir. tut yüreğimizden cocuk sevgiyi öğret bize, hüzünlerini anlat. anlat ki acılarına huzunlerine şemsiye olalim. sana dünyanın butun sevgisini verebilelim.
"çünkü sevgisiz hayatin hicbir anlami yok "

kucuk buyuk herkesi etkileyen ağlatan kitap

4.5 yaşında bir çocuğun ağzından yazılmış özellikle büyüklere okutulması gereken muazzam bir eser. bazı bölümlerinde gözyaşlarıma bazı bölümlerinde de tebessümlerime hakim olamadım

ayrıca kitaptan uyarlanan film 2014 tarihinde vizyona girmiştir.

hani böyle hunharca ağlayarak okumalık bir kitap. zeze'nin acısını, sevincini tüm kalbinde hissediyorsun okurken.

“daha çok anlat” dedim.
“hoşuna gidiyor mu?”
“çok. elimden gelse seninle sekiz yüz elli iki bin kilometre hiç durmadan konuşurdum.”
“bu kadar yola nasıl benzin yetiştiririz?”
“gider gibi yaparız.”

'"daha çok anlat” dedim.
“hoşuna gidiyor mu?”
“çok. elimden gelse seninle sekiz yüz elli iki bin kilometre hiç durmadan konuşurdum.”
“bu kadar yola nasıl benzin yetiştiririz?”
“gider gibi yaparız."

ikinci ve üçüncü kitabı da olan filmi de izlenesi kitap.

zeze'ciğimin hikayesini okurken karakteri o kadar benimsemiştim ki, ben hissediyorum sanki o kırgınlığı, bir kenara atılmışlığı, sevdiğim insanların içimde yarattığı boşluğu, okurken hüngür hüngür ağlamıştım. halen en sevdiğim kitaptır. okunmalıdır, okunsundur.