''en karanlık an, şafak sökmeden önceki andır.'' insan kendi kaderinin peşinden gitmelidir. hayallerimzden, ideallermizden asla vazgeçmemeliyiz.bazen bunların olması için acı çekebiliriz, güçlükler çıkabilir karşımıza fakat daima mücadele etmeliyiz.siz mücadele ettikçe size karşı olan duvarlar, setler birbir yıkılır.ınsan mücadele etmeden,öğrenmeden ve savaşmadan hiçbir şey elde edemez. her insan kendi menkıbesini ve kaderinin peşinden gitmeli, gidebilmelidir.bazen en büyük korkularımızın ardında en büyük başarılarımız gerçekleşecek olabilir.kitapta da dediği gibi “bir düşü gerçekleştirme olasılığı yaşamı ilginçleştiriyor.” (s:24).
santiago endülüslü bir çobandır. onun hayalinde dünyayı gezmek, yeni yerler keşfetmek vardı.gördüğü rüya üzerine hayallerinin ve kendi kaderinin pesinden giden, yaşadığı zorluklara rağmen vazgeçmeyen çoban santiago'nun hikayesi. onun hikayesinin bizlere de ilham vermesi dileğiyle
"kim olursan ol, ne yaparsan yap, bütün yüreğinle gerçekten bir şey istediğin zaman, evrenin ruhu'nda bu istek oluşur. bu senin yeryüzündeki özel görevindir."
doğru zamanda okunduğunda bir dönüm noktası olabilecek başyapıt. farklı zamanlarda tekrar edilmesi gerektiğini düşünüyorum, bazı üstü kapalı anlatımlar ve göndermeler anlaşılmak için birtakım yaşanmışlıklara ihtiyaç duyuyor.
paulo coelho'nun en başarılı eserlerinden biri bence çok önceleri okumuştum herkese tavsiye ettiğim bir kitap
“ çünkü kalbiniz her neredeyse, hazinenizi bulacağınız yer orasıdır. “
bu güzel satırların yer aldığı muhteşem kitap. :)
"insanlar yaşama nedenlerini pek çabuk öğreniyorlar" dedi yaşlı adam, gözlerinde beliren acıyla. "belki de gene aynı nedenle hemen pes ediyorlar. ama dünyanın hali böyle işte."
samsam
silisous
yarım akıllı
zeyneepsimseek
mustafas
selin
çakılkitap