yaşar kemal
ah be yaşar kemal masum aşkların yaşadığı o anlattığın toroslar nerde artık? nelere üzülür nelere önem verir olduk. ne vefa kaldı ne uğruna her şey yapılabilecek bir aşk. çok kaptırdık bozulan çağa kendimizi. özümüz ne güzeldi bizim sevip sevilirdik, vefa nedir bilirdik, incir çekirdeğini doldurmayan şeyler için insan kırmayı bırak büyük olaylar yaşandığında bile aşka ve vefaya sarılırdık. sen güzel yazdın torosları ince memedle biz yaşatamadık ne torosları ne de ince memedleri
ahmed arif
kelimelerin ahmed arif’i andırıyor demişti sevgilim. hep sorgularım aşk mı insanı şair yapar yoksa insan şair olduğu için mi aşık olur, kavuşunca şair kaybeder mi şairliğini ya da aşktan söz edilemez mi, ya da bunlar güzel de insan bir yuvası mutlu bir hayatı olsun mu ister? hepsi de bir zahmet bir arada olmasın sonucuna çıkıyorum hep
aşk
uzun süredir yokum buralarda. canlandırmak lazım ortalığı biraz. bugünler o kadar yoğun geçiyor ki bir yandan sunumlar, projeler bir yandan yazılmayı bekleyen yazılar ve hafta sonu sınavlar. hayatımda olmayan tek şey sen. varsın elbette ama ne sesini duyuyorum ne yüzünü görüyorum. bütün bu yoğunlukların içinde her soluklanmamda aşk ve seni düşünüyorum.
oğuz atay
çünkü ben kitap değilim, çünkü ben öldükten sonra kimse beni okuyamaz. yaşarken anlaşılmaya mecburum.
behçet necatigil
sevgileri yarınlara bıraktınız
çekingen, tutuk, saygılı.
bütün yakınlarınız
sizi yanlış tanıdı.
bitmeyen işler yüzünden
(siz böyle olsun istemezdiniz)
bir bakış bile yeterken anlatmaya her şeyi
kalbinizi dolduran duygular
kalbinizde kaldı.
siz geniş zamanlar umuyordunuz
çirkindi dar vakitlerde bir sevgiyi söylemek.
yılların telâşlarda bu kadar çabuk
geçeceği aklınıza gelmezdi.
gizli bahçenizde
açan çiçekler vardı,
gecelerde ve yalnız.
vermeye az buldunuz
yahut vaktiniz olmadı.
Âşık veysel
ey beni bu derde giriftar eden
eski muhabbeti kaldırdın neden
gönül ister kavuşmayı ölmeden
gül olmasa bülbül ah u zar etmez
vatanım sensin
entrikalar olmazsa olmaz lakin araya bir yere atatürk'le ilgili bir şey sokuyorlar. sonra ağla allah ağla
ümit yaşar oğuzcan
"gülleri sarı severim; toprağı ıslak,
türküleri yanık, şiirleri hoyrat,
havayı nemsiz, çayı demsiz.
bir seni olduğun gibi
bir seni her şeye rağmen,
bir seni, hâlâ"
yılmaz özdil
yılmaz özdil filan okumaya gerek yok. hiçbir anlamı olmayan yazılar yazıyor. ayrıca memleketi yılmaz özdil mi yönetiyor niye adamın eleştirilerini okuyasın ki. eleştirip ne yapacağız bize ne sunarlarsa onu alıp atalım kafamıza. ama ille yılmaz özdi'i sevmiyorum diyenler samimi olması için bir tek yazısını okusun ki biz de memlekette düşünerek konuşuyor insanlar diyelim.
zübük
kemal sunal filmi olup, yıllardır kanallarda 7/24 gösterilen kemal sunak filmlerinin dışındadır ve kimse de izlememiştir. neden mi? çünkü alenen memleketi anlattığı için sevmezler bu filmi. ama ağlanacak şeylere gülmek istiyorsanız içtenlikle tavsiye ediyorum.
birgencintabiriyle
samsam
cicilgostikeyi
aysegulkitaplarulkesinde
nesbil
dolunayh
okuryazar kıvırcık
phosphorescencer
cansu durgun
allthebrightbooks