zweig'in en sevdiğim kitaplarının başında geliyor. anlatımı yormayan ve akıcı bir kitap. sayfa sayısı olarak az. kitaptan en sevdiğim alıntıyı paylaşmak istiyorum. " seni suçlamıyorum sevgilim, hayır, seni suçlamıyorum. bağışla beni, eğer kalemimin mürekkebine arada sırada bir damla acı da karışıyorsa, evet, bağışla..."