zülfü livaneli'den okuduğum ilk kitaptır kendisi. ah, okurken kalbimi ne kadar paramparça etmişti, öyle sürükleyiciydi ki iki günde elimden kayıp gitti. roman ilk başta bir tokat gibi yüzünüze çarpıyor gerçekleri, aç gözlerini de etrafına bir bak diye haykırıyor. genel kültürü de bayağı bir geliştiriyor. okunması gereken bir kitap (bkz: serenade für nadia)
kitabını okumadan dizisini/filmini izlediğim ilk seri. normalde dizilere tahammül edemem, elli dakika ekran başında oturmak çok koyar bana lakin got çok farklıydı, her gün bir sezon bitirdim. yarabbim ne günlerdi. (bkz: team arya)
zweig'in en sevdiğim öyküsü, bir oturuşta bitirdiğim ve okurken binbir duyguyu aynı anda hissettiğim harikulade eser, yüzlerce kere daha okuyacağıma eminim.
fantastik ve muhteşem bir kurgu, dostluğun bolca, aksiyonun eksik olmadığı, iki yıl önce okumuş olmama rağmen etkisini hala hissettiğim ve karakterlerini asla unutamayacağım harikulade kitap.
zülfü livaneli'den okuduğum ilk kitaptır kendisi. ah, okurken kalbimi ne kadar paramparça etmişti, öyle sürükleyiciydi ki iki günde elimden kayıp gitti. roman ilk başta bir tokat gibi yüzünüze çarpıyor gerçekleri, aç gözlerini de etrafına bir bak diye haykırıyor. genel kültürü de bayağı bir geliştiriyor. okunması gereken bir kitap (bkz: serenade für nadia)
kitabını okumadan dizisini/filmini izlediğim ilk seri. normalde dizilere tahammül edemem, elli dakika ekran başında oturmak çok koyar bana lakin got çok farklıydı, her gün bir sezon bitirdim. yarabbim ne günlerdi. (bkz: team arya)
zweig'in en sevdiğim öyküsü, bir oturuşta bitirdiğim ve okurken binbir duyguyu aynı anda hissettiğim harikulade eser, yüzlerce kere daha okuyacağıma eminim.
fantastik ve muhteşem bir kurgu, dostluğun bolca, aksiyonun eksik olmadığı, iki yıl önce okumuş olmama rağmen etkisini hala hissettiğim ve karakterlerini asla unutamayacağım harikulade kitap.
kitabını okumadan dizisini/filmini izlediğim ilk seri. normalde dizilere tahammül edemem, elli dakika ekran başında oturmak çok koyar bana lakin got çok farklıydı, her gün bir sezon bitirdim. yarabbim ne günlerdi. (bkz: team arya)
zülfü livaneli'den okuduğum ilk kitaptır kendisi. ah, okurken kalbimi ne kadar paramparça etmişti, öyle sürükleyiciydi ki iki günde elimden kayıp gitti. roman ilk başta bir tokat gibi yüzünüze çarpıyor gerçekleri, aç gözlerini de etrafına bir bak diye haykırıyor. genel kültürü de bayağı bir geliştiriyor. okunması gereken bir kitap (bkz: serenade für nadia)