en sevdiğim parçası "belle" olan, müthiş müzikal. aslında kitapları her zaman daha etkileyici bulmuşumdur, film dizi vs uyarlamalarından. ama notre dame in kamburu bu süregelmişliği değiştiriyor bende. belki müzikali izlemekle kalmayıp içinde bulunma şansını yakalamamdandır bu etki.
müziklal, quasimodo'dan ziyade, güzeller güzeli esmeralda'nın, onu seven üç adam arasında kalışıyla geçen entrikaları anlatır. o adamlardan biri esir,sakat,kambur,sağırdır. hatta bu yüzden "eksik" anlamına gelen quasimodo ismine sahiptir. quasimodo kilisede zangoçluk yapar. zaten kulakları da bu yüzden sağır olmuştur. diğeri papaz frollo , çingene güzeli esmeraldayı şans ederi dans ederken seyretmiş, ve tüm şehvetiyle ona aşık olmuştur. ötekiyse çapkın yakışıklı subay phoebus'tur. aslında nişanlı olmasına rağmen o da esmeraldaya aşık olmaktan kendini alamamıştır. esmeralda ise gönlünü çoktan subaya kaptırmıştır bile. bunu kabullenemeyen papaz'ın planları, tüm oyunu sarar. her fırsatta esmeralda ve subaya kurduğu komplolardan esmeraldayı korumaya çalışan tek kişi quasimododur. papaz, oyunun sonunda kendisiyle birlikte olmayı bir kez daha kabul etmeyen esmeraldayı öldürtür. bunun üzerine quasimodo da papazı merdivenlerden iterek öldürür. bu sırada subaysa çoktan nişanlısının kolları arasına esir alınmıştır zaten. asıl şaşılacak olansa şudur ki, yıllar sonra yapılan incelemelerde zindanda quasimodonun kıyafetinden bir bez parçasıyla esmeraldanın külleri yan yanadır..........
evet burdan çıkarmamız gereken ders isee "allah çirkin şansı versin çocuklar"
•••bu arada müzikalde phoebus'u canlandıran patrick fiori dinlediğim en iyi tenorlardandır